Maandagavond 21 oktober werd in de Sint Victorkerk de herdenkingsdienst gehouden voor Nic de Boer. De toeloop was groter dan verwacht, zodat de stoelen die gewoonlijk op het Priesterkoor staan, vijf minuten voor aanvang nog snel de kerk ingebracht moesten worden. En nog waren er te weinig zitplaatsen.

Diezelfde situatie deed zich drie dagen later voor in de Marcuskapel. Vijf minuten voor aanvang van de viering waarin José Kruijer voor de laatste keer zou voorgaan, waren de vijfentwintig stoelen die daar staan, allemaal bezet. Ook hier konden nog net op tijd enkele stoelen worden bijgezet. En deze keer was er wel een zitplaats voor iedereen. Acht jaar geleden is José begonnen om in de Kapelvieringen voor te gaan, ééns in de zes weken. Dat deed ze nu dus voor het laatst. Er werden woorden van dank gesproken door Gerda Wester namens de Parochieraad en door Alie Luken namens de vaste bezoekers van de Kapelvieringen. Zowel van de Parochieraad als van de vaste bezoekers kreeg José een bos bloemen, en van de Parochieraad was er voor haar ook een Victorkaars. We zullen José als voorganger missen. Gelukkig blijft ze nog wel actief als lectrice in de kapel van de Horstenburgh.

Lovende woorden werden diezelfde middag gesproken voor alle mensen die hebben bijgedragen aan de realisering van onze voortuin, inclusief de bankjes die daar nu staan en het informatiebord. Lovende woorden voor Ed en Sis Groustra en het bestuur van Stichting Oud Obdam-Hensbroek, die met het initiatief gekomen zijn om van de den die moest worden omgehakt bankjes te maken. Lovende woorden voor de sponsors die dit hebben mogelijk gemaakt, voor de ontwerpster van de tuin en voor al degenen die de tuin gemaakt hebben tot wat ze nu is; een groene plek in het dorp waar iedereen kan komen om rond te kijken en even uit te rusten op één van de bankjes. Na alle toespraken werden de aanwezigen door het bestuur van Oud Obdam-Hensbroek getrakteerd op een drankje in De Brink. Het is alweer een hele tijd geleden dat de eerste plannen werden gemaakt voor het ‘Dorpsplein’. Dat plein kwam er niet, maar doordat het doe-team, met Peter Borst als inspirator, met deze plannen kwam, is het wel zover gekomen dat de voortuin van de Sint Victorkerk een ander aanzien heeft gekregen. De lof die anderen werd toegezwaaid, is dus impliciet ook voor hem bedoeld. Hopelijk zal hij, net als veel andere dorpelingen en passanten, bekijken wat zijn initiatief teweeg heeft gebracht en daarbij even gaan zitten op één van de bankjes.