Komende zondag begint het nieuwe kerkelijk jaar met de advent, een tijd van vier weken, waarin we uitkijken naar de komst van Jezus op aarde. Het is dus nog niet de kersttijd, zoals veel mensen denken. Die begint pas als het Kindje geboren is. In de advent leven we daar naar toe. Het is een tijd waarin de geboorte van Jezus steeds dichterbij komt. Als je een deel van de advent doorbrengt in een abdij of een klooster, dan merk je dat heel goed. In de lezingen en de gezangen wordt steeds duidelijker toegewerkt naar de komst van Jezus. Vol verwachting klopt ons hart, zing ik weleens in de adventstijd, maar dat gaat niet over het uitzien naar de geboorte van Jezus. Toch is het misschien goed om ons dit jaar daar maar wel op te concentreren. Want wat hebben we anders te verwachten… Geen familiefeest met Sinterklaas, een kerstdiner op bescheiden schaal… We moeten improviseren om er iets van te maken, zoals we dat met andere feesten ook hebben moeten doen de laatste tijd. Daarbij mogen we de mensen niet vergeten die veel tijd in hun eentje moeten doorbrengen. De kerstnacht wordt ondanks alles weer een heilige nacht, maar laat het niet voor iedereen een stille nacht worden, want voor sommigen is het in deze adventstijd toch al veel te stil.