Voor velen is de vakantie voorbij, maar er zijn toch ook nog heel wat mensen die in september een week of langer weggaan. En waarom ook niet! Als je er de tijd voor hebt en het weer is mooi, dan kan ik die mensen geen ongelijk geven. Zelf ben ik deze zomer een paar keer een paar dagen weg geweest en dat is me goed bevallen. Een paar dagen naar Dordrecht met een bevriend echtpaar, een paar dagen wandelen in Duitsland met een broer van me, een dagje naar Kevelaer met een goede kennis en als kers op de taart in het afgelopen weekend een paar vrije dagen in Egmond aan de Hoef. Met dit mooie, warme weer rol je zo gemakkelijk door de zomer heen. Ik geef toe, soms was het misschien wel iets te warm, maar daar zullen we in de loop der jaren aan moeten wennen.

In de kerk viel het met de warmte in elk geval mee, zeker de eerste tijd. Met twee keer in de maand het Parochiekoor en in de overige weken een viering op zaterdagavond, kon iedereen die dat wilde toch elk weekend naar de kerk. En dan waren er ook nog de kapelvieringen die iedere donderdagochtend doorgingen en niet te vergeten de vieringen in De Horstenburgh op vrijdagavond.
In De Horstenburgh is er nu een groep van in totaal acht vrijwilligers actief om de vieringen daar in goede banen te leiden. Per week zijn er vier tot vijf vrijwilligers aan de beurt. Helemaal vrijblijvend is dit vrijwilligerswerk dus niet, maar voor wie een weekend weg wil terwijl hij eigenlijk de beurt heeft, is er altijd wel de mogelijkheid om met iemand te ruilen. Het in orde maken van de kapel, het ophalen van de bewoners uit hun kamers, het klaarzetten van de benodigdheden voor het koffie drinken, het schenken van koffie en thee, de afwas en het terugbrengen van de bewoners naar hun kamers, het hoort allemaal bij het werk dat deze mensen doen. En uiteraard assisteren ze mij of een andere voorganger als koster of lector tijdens de Mis. Iedereen heeft zo zijn eigen taken en verantwoordelijkheden en iedereen probeert er op zijn of haar manier wat van te maken.
Zo blijft het leuk, niet alleen voor de vrijwilligers zelf, maar ook, en daar gaat het natuurlijk om, voor de bewoners.

Op de zaterdagavonden zijn we wel toe aan wat meer reuring in de kerk. Komende zaterdag is er gelukkig het Sing Along kinderkoor. Over twee weken begint Sing@Victor weer te zingen. Entre-Deux heeft nog even respijt. Het koor heeft met de nieuwe dirigent Co Feld nog een maand de tijd om te oefenen, voordat ook zij weer acte de présence geven. Dat doen ze bij Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo op zondag 9 oktober, na de Kapellentocht. De Mis begint in Heiloo om 13.30 uur.

Ik wil nog één opvallend feit noemen: er is de laatste tijd steeds minder vraag naar kerkelijke uitvaarten en avondwakes, maar onze kerk blijkt ook graag te worden gebruikt voor niet-kerkelijke uitvaarten. Daar hebben we in de afgelopen zomer een paar mooie voorbeelden van gezien. Mocht het u overkomen dat een dierbaar familielid overlijdt, weet dan dat de leden van onze afscheidsgroep graag met u meedenken over de mogelijkheden in de kerk. Er kan misschien wel meer dan u denkt. Wat wij in elk geval steeds vaker doen, is de namen van overleden parochianen gedurende de eerste zes weken aflezen tijdens de vieringen. Zo willen we voor deze overledenen bidden en hun namen in herinnering houden. Dit blijkt door veel nabestaanden gewaardeerd te worden. Zo blijft de Sint Victorkerk toch een kerk van het dorp.
Ik ga af en toe een paar dagen weg uit Obdam, maar de kerk blijft.