Het is mooi geweest. Dat schreef de familie op de rouwkaart voor Truus Homan-Leek. Zij overleed op zondag 25 april. Er kwam een eind aan haar lange leven en het was mooi geweest zo, het was goed zo. Er was de laatste jaren niet zoveel meer voor haar om van te genieten. Toch heeft ze zich nog dapper door de eerste lockdown heengeslagen, zittend op haar kamertje op het Snijdersveld, spelend op haar mondharmonica. Truus Leek werd in 1927 geboren in Obdam en heeft hier haar hele leven gewoond. Ze trouwde met Gerard Homan. Ze kreeg met hem twee zoons en een dochter. Daar kwamen een schoondochter, een schoonzoon en kleinkinderen bij en later zelfs een achterkleinkind. Truus was een vrouw die veel tegenslagen heeft gekend en die het leven niet altijd aankon. Maar er waren voor haar ook mooie tijden. Zo kregen we tijdens de afscheidsviering te horen hoe gezellig ze het altijd had met Nel Suiker, die twaalf jaar bij haar werkte. Ook dochter Karin sprak herinneringen uit aan bijzondere belevenissen met haar moeder. Truus was een trouwe kerkgangster. In de tijd dat haar nicht Nel Vlaar op de pastorie huishoudelijk werk deed, kwam ze hier ook vaak op de koffie. Ze is ook twee keer mee geweest naar Lourdes. Ongetwijfeld heeft ze daar steun gevonden bij Maria, maar ook genoten van de gezelligheid. We hebben van Truus afscheid genomen in het Brakenkerkje op donderdag 29 april. Daarna is zij begraven bij haar man Gerard. Moge zij rusten in vrede.
Pastor Bert Glorie
