Vorige week was het dan zover, ik kreeg corona. Gelukkig was ik binnen een week weer opgeknapt, dus het viel mee. Maar wat mis je veel als je plotseling alles uit je handen moet laten vallen. Het zou een drukke week worden, met Aswoensdag en een gesprek met de bisschop als hoogtepunten. De viering van Aswoensdag kun je niet uitstellen. Het is in onze kerk dan ook gewoon doorgegaan, met Hanneke Ocheda als mijn uitstekende vervanger. Afgelopen vrijdag mochten we ook in de kapel van de Horstenburg weer een viering houden. Ook dat is doorgegaan, door de inzet van een aantal vrijwilligers en pastor Álvaro. Zelf moest ik het begin van de veertigdagentijd aan me voorbij laten gaan. Maar afgelopen zondag was ik er weer en kon ik weer voorgaan in de Eucharistieviering. We hebben in de afgelopen week voor de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne gebeden en gecollecteerd, en dat kunnen we blijven doen, maar misschien is het nodig dat we meer doen, want er zullen ongetwijfeld vluchtelingen onze kant opkomen. Misschien wordt er ook op ons als parochie een beroep gedaan, vanuit een kerkelijke organisatie of vanuit de gemeente, om mensen op één of andere manier bij te staan. We kunnen er niet omheen, het is oorlog en alles wat we kunnen doen om het leed te verzachten is welkom. Laat deze veertigdagentijd in elk geval voor ons een tijd van bezinning en actie zijn.