In een nieuw boek over priesters in Nederland, omschrijft één van hen zijn eigen taak aldus: ik ben herder, ik ben her en der. Het is notabene een Colombiaan die zichzelf zo kenschetst. Het Nederlands beheerst deze priester dus goed. En hij blijkt in dezelfde omstandigheden te verkeren als ik. Ja, ik ben ook her en der, of om het met een andere Nederlandse uitdrukking te zeggen: ik vlieg van hot naar her. In een gemiddeld weekend draag ik vijf keer de Mis op, op vijf verschillende plaatsen: in drie kerken en twee zorgcentra, her en der in de regio. Dat zal nog wel een tijdje zo blijven, want er komt voorlopig geen opvolger voor pastor Knol. En het is vol te houden…
Toch zijn er ook wel dingen die we niet meer her en der willen doen, niet meer in alle parochies van de regio. Daarbij denken we vooral aan gezinsvieringen. De praktijk leert dat het aantal gezinnen dat aan deze vieringen deelneemt overal geringer wordt. Daarom hebben wij als pastores de handen in elkaar geslagen en gaan we familiezondagen organiseren, steeds op dezelfde plaats. Dat gaan we doen in de kerk van Wognum. De familiezondagen zullen bestaan uit een Mis, een uurtje catechese en een lunch. Ouders die wat willen met het geloof kunnen in hun eigen parochie weinig gelijkgestemden meer ontmoeten. Daarom willen we alle belangstellenden op één plaats verzamelen. Of dat gaat lukken, zal voor een groot deel afhangen van de manier waarop we het aanpakken. Het is van mij persoonlijk al jarenlang een wens om meer te gaan doen met gezinnen. Dat gaat nu eindelijk gebeuren. We hopen begin volgend jaar de eerste familiezondag te organiseren. Met Kerst zijn er natuurlijk overal in de regio nog gezinsvieringen, maar door het jaar heen zal dat niet meer her en der in de regio gebeuren, maar enkel nog in Wognum.