Laatst zei een parochiaan tegen me: ‘Je had beloofd dat je nog bij mijn moeder op bezoek zou komen, maar je bent nooit geweest’. Hij had gelijk. Ik had wel vaak aan haar gedacht, maar was niet meer naar haar toe gegaan. Eén van de redenen was, dat ik zelf de weg niet kan vinden en dus altijd gehaald of gebracht moet worden. Dat zei ik hem ook. Maar hij zei: ‘Had mij maar even gebeld, dan had ik je wel een keer opgehaald’. ‘Nooit aan gedacht!’, antwoordde ik hem naar waarheid.
Zo bracht hij me wel op een idee. Want dat kan natuurlijk. Als ik naar iemand toe wil gaan en ik weet niet hoe ik er moet komen en er woont familie in de buurt, dan kan ik proberen de familie te bellen en te vragen of iemand mij een keer kan halen. Maar het omgekeerde kan natuurlijk ook. Als u wilt dat ik bij u op bezoek kom, of bij iemand van uw familie of kennissenkring, laat het me dan maar weten. Waarschijnlijk kan ik samen met een lid van onze bezoekgroep komen, maar anders kan iemand mij misschien wel ophalen. Dus als u wilt dat ik kom, laten we dan samen bedenken hoe we dat kunnen regelen. Het lukt altijd wel op één of andere manier. Ja hoor, hoe dan ook, ik kom wel!
Pastor Bert Glorie