Op donderdagavond 16 februari was er in onze kerk een informatieavond waarop het beleidsplan werd gepresenteerd van regio De Waterkant. Een zestigtal mensen had de moeite genomen om deze avond bij te wonen. Peter Bakker, de vice-voorzitter van het regiobestuur, vertelde dat er van de tien kerken in onze regio binnen vijf jaar vijf gesloten moeten worden. Nog drie moeten er gesloten worden tussen vijf en tien jaar. Onze kerk behoort tot deze categorie. De twee kerken die open blijven, zijn die van Nibbixwoud en De Goorn, met de kerk van Wognum daarbij als een activiteitencentrum. Het plan is niet in beton gegoten, of zoals Peter Bakker zei: het staat niet in marmer gegrift. Er kan dus nog het een en ander worden gewijzigd. Dat geldt zeker voor de kerken die voorlopig nog niet aan de eredienst worden onttrokken. Wel is het zo, dat de kerken die op termijn dicht gaan geen grote investeringen meer mogen doen. Dat geldt dus ook voor onze kerk.
Na de presentatie van het beleidsplan was het tijd voor een tweede kopje koffie. Daarna kwamen Win Bijman en Peter Wortel aan het woord, de voorzitter en penningmeester van onze Parochieraad.
Uiteraard reageerden zij op de woorden van Peter Bakker, waarbij zij vooral de toestand van onze parochie in ogenschouw namen.
Peter Bakker had een aantal belangrijke criteria genoemd om open te kunnen blijven. Wat de meeste daarvan betreft, zit het met onze parochie wel goed, aldus Win Bijman. De financiële situatie is op orde en door de jaren heen stabiel, ondanks een aantal grote uitgaven die we hebben moeten doen in de afgelopen tijd. Dat is voor een deel natuurlijk te danken aan de gelden die binnenkomen via de veiling. De staat van onderhoud van het gebouw is heel goed. Ook het feit dat wij nog een pastorie hebben die in gebruik is, pleit voor ons. We hebben ook voldoende parkeerruimte. Een punt waarop we wat minder goed scoren dan de parochies van Nibbixwoud en De Goorn, is het aantal kerkbezoekers en het aantal vrijwilligers. De Goorn en Nibbixwoud maken een iets vitalere indruk dan Obdam. We weten natuurlijk niet hoe zich dat in de loop der jaren zal ontwikkelen. Duidelijk is wel dat overal het kerkbezoek achteruit gaat en dat het ook steeds moeilijker wordt om voor bepaalde taken vrijwilligers te vinden. In geen enkele parochie is het kerkbezoek na de coronacrisis teruggekomen op het oude peil. Dat heeft ertoe geleid dat in sommige parochies nu serieus wordt nagedacht over sluiting van de kerk. Maar bij ons hoeft dat dus voorlopig nog niet.
Een ander onderwerp dat door Win Bijman aan de orde werd gesteld, is de ontwikkeling van het ontmoetingsplein. Enkele aanwezigen stelden daarover vragen, waarop Win niet uitgebreid inging. De reden hiervoor, was dat de bisschop het plan vooralsnog heeft afgewezen. Wij zijn van mening dat dat ten onrechte is gebeurd en zullen dus opnieuw proberen het plan aanhangig te maken bij het Bisdom, maar zolang de bisschop bij zijn standpunt blijft, heeft het niet veel zin om een discussie over het plan aan te gaan.
Er kwamen ook vragen over de bestemming van het terrein van de Marcuskerk in Hensbroek. Hierover viel helaas weinig nieuws te melden. Het vorige regiobestuur was tot overeenstemming gekomen met de mensen die een garagebox op dit terrein hebben staan en ook met de volkstuinders, de omwonenden en de gemeente. Het Bisdom betwist echter de rechtmatigheid van deze overeenkomsten en wil nu alles opnieuw laten taxeren en opnieuw met alle partijen onderhandelen. We zijn dus weer terug bij af, tot groot verdriet van alle betrokkenen.
Tenslotte meldde Win nog dat onze kerk sinds half december regelmatig wordt verhuurd aan de Eritrees Orthodoxe geloofsgemeenschap. Als wij een viering op zaterdag hebben, dan komen de Eritreeërs op zondag en omgekeerd.
Na afloop was er tijd om na te praten onder het genot van een drankje en een zoutje. Uit de reacties kon ik wel opmaken dat de aankondiging dat de kans groot is dat onze kerk op den duur aan de eredienst zal worden onttrokken, bij sommige mensen aankwam als een donderslag bij heldere hemel. Anderen hadden al wel met die mogelijkheid rekening gehouden, gezien de leeftijdsopbouw van het vrijwilligerskader en het teruglopende aantal kerkgangers. Zelf denk ik dat onze kerk in elk geval als kerk in gebruik zal blijven. De ligging bij het station en de goede faciliteiten zorgen ervoor dat onze kerk ongetwijfeld in trek zal zijn bij groepen Christenen die op zoek zijn naar een kerk. We maken dat nu mee met de Eritreeërs, maar er zijn nog veel meer groepen die een kerkgebouw nodig hebben. Of het een Rooms-Katholieke kerk blijft, dat is voor mij nog een vraag, maar dat de Sint Victorkerk als kerk gebruikt zal blijven worden staat voor mij als een paal boven water.