Een feestje! Zo omschreef Tineke de Boer de laatste viering waarin zij voorging in onze kerk. Een feestje mocht het ook wel zijn, niet omdat Tineke hier voor het laatst was als voorganger, maar omdat het Eerste Paasdag was, de meest feestelijke dag in het kerkelijk jaar. Tineke weet altijd creatief om te gaan met de elementen van een viering. Met water bijvoorbeeld. Zo ging ze niet, zoals gebruikelijk is, door de kerk heen lopen om de mensen te besprenkelen, nee, ze liet de mensen naar voren komen om hen de gelegenheid te geven hun vingers in een schaal met water te steken en zo zichzelf een kruisje te geven. ‘Gezegend ben je, alle dagen van je leven’, zei ze daarbij. Zo mag iedereen weten dat hij of zij een geliefd kind is van God. Het is een mooi gebaar dat vertrouwen mag geven. Dat sprenkelen met wijwater… Ik deed het zelf wel, samen met Dick Boots, in de Paaswake. En Anne-Marie van Straaten deed het op Witte donderdag, toen de kinderen (en een aantal moeders) van De Caegh in de kerk waren. Ook dat kan een mooi gebaar zijn, bedoeld om de zegen van de Heer letterlijk op iedereen te laten neerdalen. Maar veel mensen gaan die milde zegen blijkbaar zoveel mogelijk uit de weg… De sfeer wordt altijd een beetje lacherig als je met de wijwaterkwast rondgaat. Toch vind ik het wel bij de Paaswake horen om dat te doen, want in diezelfde viering wordt water gezegend, water dat als wijwater en doopwater gebruikt wordt. Water waarmee dus ook een kruisje op het voorhoofd gegeven kan worden. Dat kun je het hele jaar door doen, bij jezelf of bij anderen, bijvoorbeeld bij je (klein)kinderen voor het slapen gaan. Dat kon dus ook de volgende dag al, op Eerste Paasdag in de kerk.
Tineke, we zullen je verfrissende creativiteit gaan missen. Hartelijk dank voor al de keren dat je, ook na je pensionering, hier bent voorgegaan.