Jo Heddes – Sinnige 3 september 1928 – 9 december 2023
Jo Sinnige groeide op in een kinderrijk gezin aan de Oostdijk in Heerhugowaard. Haar ouders hadden een boerderij en een landbouwbedrijf. Jo was er een van een tweeling. Op 25-jarige leeftijd verongelukte haar tweelingbroer Theo. Praten over je gevoelens deed je vroeger niet. Daardoor is het verlies van haar broer traumatisch voor Jo geweest.
Op de Swanner kermis in Heerhugowaard ontmoette ze Kees Heddes. Na hun huwelijk in 1949 trokken ze in bij de ouders van Kees in Hoeve Arko aan de Kaag. Er werden zes kinderen geboren. Verdrietig was dat hun zoon Keesje gehandicapt werd geboren en op 2,5 jarige leeftijd overleed.
Jo had het druk met het huishouden, de kinderen verzorgen, een inwonende knecht en haar schoonmoeder. In de avonduren naaide ze kleding voor haar kinderen en er was altijd ruimte voor logees, vrienden en vriendinnen.
In 1992 overleed haar man Kees plotseling. Zoon Ad nam de boerderij over en Jo ging in zijn huis wonen in de Horstenburgstraat. Er brak een nieuwe tijd voor haar aan. Ze legde nieuwe contacten. Tot groot verdriet moest zij, door een ongeneeslijke ziekte, ook haar oudste zoon Wim loslaten.
Met het klimmen van de jaren kwamen er wat lichamelijke beperkingen en was het beter om te verhuizen naar de Victorstaete. De laatste 5 jaar verbleef Jo in de Horstenburgh. Op momenten dat een overstap naar een andere woning noodzakelijk was legde ze zich daarbij neer: “Als jullie denken dat dat goed voor mij is, doe ik dat gewoon.”
Voor haar klein- en achterkleinkinderen was ze een echte oma: “Mijn oma staat positief in het leven, is belangstellend en vriendelijk.”
Na het vieren van haar 95e verjaardag heeft ze gesproken over haar wensen voor haar naderende afscheid. Dat afscheid moest eenvoudig zijn: ‘niet te veel poespas’. Op 9 december is Jo rustig in haar slaap overleden. Een van haar wensen was een uitgeleide in de kerk. Het door Jo gewenste ‘half uur’ was echter niet haalbaar want er waren vele herinneringen aan moeder Heddes.
De kinderen voelen zich gezegend met zo’n makkelijke en lieve moeder.
Peter van Diepen
