De Goede Week zijn we goed begonnen, met een mooie Palmpasenviering op zaterdagavond 23 maart. Met achttien kinderen met Palmpasenstokken, maakten we een grote intocht in de kerk, begeleid door de zang van Sing@Victor. Zo vierden we hoe Jezus Jeruzalem binnenreed en door het volk werd bejubeld. Hoe het afliep met Jezus, kregen we te zien en te horen via een filmpje van de Zandtovenaar. Ik kon het zelf natuurlijk niet zien, maar wat ik van veel mensen te horen kreeg, is dat het de moeite waard was om naar te kijken, alleen al vanwege de kunstigheid en de snelheid waarmee de Zandtovenaar de ene afbeelding over laat gaan in de volgende.
Op Witte Donderdag herdachten we het laatste avondmaal van Jezus en zijn leerlingen in de Marcuskapel. Ik leg in deze viering zelf altijd de nadruk op de voetwassing, waarover we in het evangelie horen. Dat Jezus de voeten wast van zijn leerlingen vind ik een gebaar dat net zo sprekend is als het ronddelen van brood en wijn. Hierna kwamen de kinderen van basisschool De Caegh in twee groepen naar onze kerk voor hun Paasviering. Uiteraard begeleid door beelden en muziek, waarmee de kinderen enthousiast meezongen.
Op Goede Vrijdag staat altijd het lijden en sterven van Jezus centraal. Om 15.00 uur hebben we in de Horstenburgh de Kruisweg gebeden aan de hand van een boekje met mooie schilderijen en teksten. Om 19.00 uur was Sing@Victor weer aan de beurt. Degenen die deze viering hebben bezocht, vonden het mooi en indrukwekkend. Helaas waren er weinig mensen. Jammer toch, want het verhaal van Jezus, verbonden met onze eigen levensweg, raakt je eigenlijk altijd. Vergelijk het maar met The Passion, die we van de televisie kennen, of met de Mattëus-Passion.
Op zaterdagavond was er om 21.00 uur de Paaswake. Eén van de rituelen die daarbij horen, is het besprenkelen van de mensen met pas gewijd water. Dat deed ik deze keer samen met Josué Mejia Sanchez, onze diaken. Hij had er duidelijk lol in om samen met mij de kerkgangers te besproeien. Volgend jaar mag hij dat als priester, waarschijnlijk in een andere kerk, alleen doen. Het Parochiekoor zong een mis van Jakob de Haan. Deze Mis hebben ze met Muzieklust gezongen bij het honderdjarig bestaan ervan. Nu moest het alleen met orgel, maar het klonk zeker zo mooi als toen. En zo vierden we in de Paaswake en ook op Eerste Paasdag dat Jezus opstond uit de dood. In haar welkomstwoord op Eerste Paasdag benoemde Hanneke Ocheda het nieuwe licht van de Paaskaars en het nieuwe leven in de wereld om ons heen. Daarna kwam weer het wijwater aan bod. Nu konden de kerkgangers zichzelf er een kruisje mee geven. Zo mocht iedereen zich gezegend weten. In haar overweging riep Hanneke ons op om de stenen voor ons ‘graf van onmacht’ weg te laten rollen. Dan opent zich ook voor ons nieuw leven. Deze viering werd opgeluisterd met zang van Entre-Deux.
Zo werd het, na een goede Goede week, Pasen in onze Sint Victorparochie.
Dank aan iedereen die eraan heeft meegewerkt om dit ook dit jaar weer mogelijk te maken: de leden van de koren, de kosters en lectoren, maar ook de mensen achter de schermen: de bloemengroep, de kerkwerksters en koperpoetsers de mensen van het secretariaat, de gastvrouwen op de pastorie, enz. enz. Pasen is een feest dat in de Kerk na Tweede Paasdag nog niet afgelopen is. Het duurt nog tot komende zondag. Daarom wens ik u ook nu nog van harte een zalig Pasen. Dat de opgestane Christus voor u een bron van licht en inspiratie mag zijn!
Pastor Bert Glorie