Het is woensdag 1 augustus nu ik dit schrijf en er kan dus nog heel wat gebeurd zijn tussen het moment van schrijven en het moment waarop u dit leest. Toch waag ik het erop iets te vertellen over de afgelopen weken. Het was warm als nooit tevoren!
In de kerk gingen we in zomertempo door, met elke zondag een viering in de kerk, elke donderdag een viering in de kapel, op vrijdagavond in De Horstenburgh… en ook het werk van de tuinkabouters ging door. Zij bleven hun werk doen, net als de kosters, de gastvrouwen, de medewerkers van het secretariaat en de hulp in de huishouding.
In deze zomer zijn er ook weer parochianen gestorven. We hebben afscheid genomen van Piet Harsveld, Emma Leek-de Leeuw, Ria Ineke, Siem Bakker en Piet Klaver.
Ook Jan Ursem kwam te overlijden. Ik heb hem de Ziekenzegen mogen geven. Jan Ursem was een bekende Obdammer over wie ik veel goeds heb gehoord en die vroeger ook wel in de kerk kwam. Persoonlijk vind ik het jammer als zo iemand geen kerkelijke uitvaart krijgt, want de kerk is een mooie plaats van samenkomst en de uitvaart is een gelegenheid waarbij men uiting kan geven aan gevoelens, gevoelens van verdriet, van dankbaarheid, van medeleven, niet alleen tegenover de nabestaanden, ook tegenover God.
En dan had ik waarschijnlijk zelf ook iets mogen zeggen… Bij Jan Ursem zou dat ongetwijfeld gegaan zijn over de derde helft.
Ik heb van de derde helft van zijn leven alleen de extra tijd meegemaakt, een tijd die eigenlijk te lang duurde. De scheidsrechter had misschien wel wat eerder mogen affluiten! Maar ik heb natuurlijk ook gehoord hoe Jan en zijn vrouw Annie jarenlang in De Konkel hebben gestaan, daar alles deden wat nodig was en voor alle voetballers en voetballiefhebbers de derde helft vaak tot een feest hebben gemaakt. Veel Obdammers zijn hem daar nog altijd dankbaar voor. Zulke dingen mogen in de kerk hardop gezegd worden… maar gelukkig ook elders! Ik ga er maar vanuit dat dat in elk geval gebeurt.
Pastor Bert Glorie