Op 17 november, heel vroeg in de nacht overleed Els van den Berg-van Kampen op 78-jarige leeftijd in het Hospice in Schagen, in het bijzijn van haar twee kinderen en schoondochter.
Els is geboren in 1943 in een groot Obdams gezin. Ze ontmoette haar grote liefde Koos en trouwde met hem in 1965. Ze kregen twee kinderen, Mark en Debbie. In 1977 vertrok het gezin naar Den Helder en later naar Julianadorp omdat Koos bij de Marine werkte. Els miste haar familie in Obdam maar met haar open en vrolijke karakter kon ze snel haar draai vinden. Toch verhuisde het gezin in 1988 terug naar Obdam. Els heeft diverse baantjes gehad in de horeca, waar ze onder andere bruiloften en partijen verzorgde. Ze hield erg van feesten; carnaval, kermis, het West-Fries cabaret. Els was erbij!
Een groot geluk voor haar en Koos was de komst van de twee kleinkinderen. Wat heeft ze van hen genoten.
Het plotselinge overlijden van Koos, 15 jaar geleden, was een klap voor haar. Toch kon ze daar, mede door haar positieve karakter, goed mee omgaan.
Ze had een tegeltje aan de wand met de tekst: ‘Een blij gezicht opent alle harten’. En daar leefde ze naar. Ze was zo optimistisch, vrolijk en altijd blij. Zo ken ik haar ook, als gastvrouw in de pastorie en bij alle klaverjas- en keezenavonden, op Els en haar lach kon je altijd rekenen.
Afgelopen mei werd ze ziek en al snel werd duidelijk dat ze niet meer lang zou leven. Ze begon haar afscheid voor te bereiden, samen met de kinderen. Daarbij zijn heel wat tranen gevallen maar Els wist, zelfs in haar laatste weken, de moed erin te houden. Ze werd naar het Hospice in Schagen gebracht waar ze als een prinses werd behandeld, zei ze zelf. Maar wat ging het snel… Els is, nog geen twee weken later, rustig en vredig overleden.
We hebben in de kerk afscheid genomen op maandag 22 november en een dag later in Crematorium Waerdse Landen.
Els zal vreselijk gemist worden maar ik hoop dat die tegeltjeswijsheid ‘Een blij gezicht opent alle harten’, herinnert aan het blije gezicht van Els, en dat dat het verdriet om haar heengaan zal verzachten. Rust zacht, lieve Els.
Hanneke Ocheda-Stoetzer
