Voor mij is Goede Vrijdag altijd een bijzondere dag. Het is voor mij een dag van stilte, van bidden en lezen, van de Kruisweg lopen en ’s avonds een viering met kruishulde. Eén keer was Goede Vrijdag anders. Ik wandelde van Porto naar Santiago met vrienden die niet veel met de kerk hadden. Tegen 15.00 uur kwamen we aan op de plaats waar wij wilden overnachten en streken we neer op een terrasje. Vlakbij hoorde ik een kerkklok luiden…  Maar we gingen er niet heen. Voor hen hoefde het niet en alleen gaan kon ik uiteraard niet. Het treurige gevoel dat ik toen kreeg, komt weer in me op nu ik eraan terugdenk. Gelukkig kan ik dit jaar Goede Vrijdag, de dag van het lijden en sterven van Jezus, weer helemaal meebeleven. Maar juist doordat dat toen niet kon, is die Goede Vrijdag in Portugal een dag geworden die ik niet snel zal vergeten…