Het jaar 2018 loopt ten einde. Voor de parochie en voor mij was het een bewogen jaar, met relatief veel jonge mensen die door de dood uit ons midden werden weggerukt. Het was ook het jaar van de sluiting van de Marcuskerk in Hensbroek.
Toch hebben we in dit jaar ook feest kunnen vieren. Ik denk daarbij allereerst aan het vijftigjarig bestaan van het Parochiekoor, maar ook denk ik aan de drie huwelijken die dit jaar in de kerk gesloten zijn en aan de diverse huwelijksjubilea die hier werden gevierd. Ik denk ook aan de negenkinderen die we mochten verwelkomen om te worden gedoopt.
Ook de groepen kinderen die hier dit jaar de Eerste heilige Communie en het heilig Vormsel hebben ontvangen, waren nog betrekkelijk groot, namelijk resp. twintig en tweeëntwintigkinderen.
Ook het onderhoud van ons kerkgebouw werd niet vergeten. Na de sacristie en de gang kreeg nu de dagkapel, tegenwoordig Marcuskapel, een flinke opknapbeurt.
We konden dit jaar de priesterwijding meemaken van ÁlvaroRodríguez Luque uit Spanje. Hij is aangesteld voor de parochies De Weere, Hoogwoud en Spanbroek, maar gaat ook regelmatig voor in onze Sint Victorkerk. Voor mijzelf was het verheugend dat ik de Admissio mocht ontvangen, waardoor ik nu opgenomen ben onder de kandidaten voor de priesterwijding.
Maar het meest dankbaar ben ik voor de goede samenwerking met de vele vrijwilligers in onze parochie: de parochieraad, het regiobestuur, de kosters, de leden van de koren, de musici en dirigenten, de misdienaars, de leden van de Eerste Communiewerkgroep, de werkgroep Gezinsvieringen, de gastvrouwen, de leden van de avondwake/uitvaartgroep, de tuinkabouters, de kerkwerk(st)ers, enz. enz.
Jullie allen wil ik heel hartelijk bedanken. Zonder jullie inzet zou niet alleen het kerkgebouw, maar ook de hele parochie op instorten staan. Doordat jullie allemaal de handen uit de mouwen steken, lukt het nog om hier met elkaar kerk te zijn. Samen bidden, zingen, lief en leed delen… Laten we proberen dat vol te houden met elkaar, ook al is het soms roeien tegen de stroom in.
Natuurlijk ben ik ook dankbaar dat er hier nog zoveel mensen zijn die de weg naar de kerk weten te vinden, mensen die het de moeite waard vinden om God te loven en te danken, hun hart uit te storten bij Maria of hoe dan ook deel uit te maken van onze geloofsgemeenschap. En tenslotte ben ik dankbaar dat ik erbij mag zijn, dat ik pastor mag zijn in zo’n mooie parochie. U allen wens ik een Zalig Kerstfeest toe en een goed begin van 2019.
Pastor Bert Glorie