Nu ik dit stukje schrijf moet het nog Hemelvaartsdag worden, maar als u het leest kijken we alweer uit naar Pinksteren. In de kerk vieren we dan dat de heilige Geest neerdaalde over de apostelen. Na de dood van Jezus hebben ze een tijdlang timide bij elkaar gezeten, maar nu durven ze weer de straat op te gaan en te vertellen over Jezus die uit de dood is opgestaan en zijn heilige Geest zal zenden. En dat gebeurt ter plekke. Iedereen in Jeruzalem kan de apostelen verstaan. Iedereen voelt dat ze laaiend enthousiast zijn over Jezus, die bijzondere rabbi uit Nazareth.
In onze kerk vieren we het Pinksterfeest op zaterdagavond 8 juni, samen met het koor Sing@Victor. Na de viering is er koffie en een borrel in de pastorietuin. Dat is vanwege mijn verjaardag, die dit jaar op eerste Pinksterdag valt.
Op die dag, op eerste Pinksterdag dus, worden er om 12.30 uur in onze kerk twee kinderen gedoopt: Ziva Gravekamp en Lauren Vlaar. Het is mooi dat er nog steeds ouders zijn die voelen dat hun kinderen ook kinderen van God zijn en die willen dat hun kinderen tot onze geloofsgemeenschap gaan behoren.
Vorige week vrijdag, 24 mei, waren er elf jongelui die het sacrament van het Vormsel toegediend kregen en daarmee de derde en laatste stap hebben gezet op weg naar de opname in de geloofsgemeenschap. Door handoplegging en zalving met chrisma, geurige olie, ontvingen zij de heilige Geest. In de oosterse kerken, vinden doopsel en vormsel op een en hetzelfde moment plaats. Daar worden baby’s dus al gevormd.
Op eerste Pinksterdag, de dag waarop de heilige Geest toch al neerdaalt, zou dat voor onze twee dopelingen ook geen gek idee zijn. Het voordeel van het Vormsel op twaalfjarige leeftijd is wel dat de kinderen het zelf meemaken en er ook min of meer bewust voor kunnen kiezen. Je kunt ze al aanspreken op hun verantwoordelijkheid om van hun leven wat moois te maken, vertrouwend op God en zijn heilige Geest. Voor de twee kleintjes zullen de ouders en peetouders die verantwoordelijkheid