Ook de eerste Mis, hier in de Sint Victorkerk, ging niet onopgemerkt voorbij. Veel mensen hebben gekeken via onze livestream, want ook hier mochten maar dertig mensen in de kerk zitten. Die dertig kerkgangers konden zien hoe mooi de kerk versierd was. Toen mijn vader de kerk binnenkwam schoot hij vol, omdat dat allemaal was gedaan voor mij… Hij kon het zich nauwelijks voorstellen. Ook voor mijzelf had die eerste Mis iets onwerkelijks. Daar sta je dan achter het altaar en spreekt zomaar de consecratiewoorden uit, terwijl je brood en beker opheft… Wie ben ik, dat ik dat doen mag… Het is trouwens nog steeds een beetje onwennig voor mij, het opdragen van de Mis, daarom zullen de kosters mij voorlopig bij het altaar assisteren. Nico Knol sprak hartelijke woorden tijdens de preek en ook Win Bijman hield een waarderend toespraakje, namens de Parochieraad en het bestuur van regio de Waterkant, waarbij hij een diepe buiging voor me maakte. Zoiets hoeft natuurlijk niet. Ik ben ook maar een mens die zijn best doet, er wat van probeert te maken maar ook wel eens een steek laat vallen. Toch voel ik me gevleid door al die loftuitingen en ik ben heel blij dat de onderlinge samenwerking zo goed is: met de Parochieraad, met het Regiobestuur en met mijn collega-pastores van de Waterkant.
Meer foto’s van de Eerste Mis: Klik