In de nacht van 4 op 5 oktober overleed Herman Neefjes.
Herman is geboren op 15 november 1944 aan de Dorpsstraat in Obdam, en heeft zijn hele leven in Obdam gewoond. Hij heeft op jonge leeftijd veel meegemaakt. Zijn vader stierf toen hij drie jaar oud was. In datzelfde jaar, op 1e en 2e Kerstdag, stierven twee van zijn zussen op twee- en zevenjarige leeftijd. Zijn moeder hield hem nog een jaar thuis van de kleuterschool om haar gezelschap te houden. Het talent van anderen gezelschap houden heeft hij nooit verloren.
Herman ontmoette zijn vrouw Anneke in 1968, ze trouwden vijf jaar later en kregen drie kinderen. Ze vormden een liefdevol, warm en veilig gezin.
Herman heeft verschillende werkzaamheden verricht in zijn leven. Zo werkte hij als reisleider bij Reisbureau de Magneet, als ziektecontroleur bij de Detam, als vrachtwagenchauffeur en als laatste als magazijnbeheerder/werkvoorbereider bij Accessa in Obdam. Ook was hij een actieve vrijwilliger bij de woningbouwvereniging, raadslid in de gemeenteraad en Tuinkabouter bij de kerk en pastorie.
Zijn kinderen hebben hem moeten beloven hem niet ‘op te hemelen’ bij de uitvaart, zaterdag 9 oktober. Maar dat hebben ze toch gedaan. En dat kon ook niet anders want Herman was een geweldige man, vader en opa voor de vijf kleinkinderen die hij en Anneke kregen. Hij was liefdevol en warm, en had belangstelling voor iedereen. Herman had een heel groot gevoel voor humor, zelfs tot op het laatste moment maakte hij grapjes.
Altijd probeerde hij het anderen naar de zin te maken, hij hield van de gezelligheid van zijn kinderen en kleinkinderen. Maar wat hij ook deed was zijn pijn verbergen voor de anderen, want hij wilde niemand ongerust maken. Het tekent Herman; hij had meer aandacht voor zijn geliefden dan voor zichzelf. Toch heeft hij het leven los moeten laten.
Anneke en de kinderen gaan zonder hem door, gesterkt door de herinneringen aan die geweldig positief ingestelde, mooie man en in de hoop en het geloof dat ze elkaar ooit weer terug gaan zien.
Herman, rust zacht en zoals jij altijd zei, en zoals het ook op de rouwkaart stond:
‘Tot in de pruimentijd!’
Hanneke Ocheda-Stoetzer
