Goedemorgen, goedemiddag of goedenavond….
Tijdens de avondwake en uitvaart hebben de kinderen en kleinkinderen mooie herinneringen gedeeld over moeder Martha.
Martha was de oudste dochter in een gezin met elf kinderen. Na de huishoudschool en de naaischool hielp ze haar moeder mee in het gezin.
In 1954 trouwde zij met Anton Klaver en ze gingen wonen in de Burgemeester Dekkerstraat. Ze kregen tien kinderen.
Met een groot gezin en een tuindersbedrijf was Martha altijd bezig, haar handen stonden nooit stil. Ze verzorgde de kinderen, pelde bollen, knutselde kaarten, breide, deed spelletjes met de kleinkinderen en ze hield van tuinieren. Het grappige met zo’n groot gezin is dat er altijd meer bij kunnen. Waar er twaalf konden eten konden er gemakkelijk nog een paar bij. En bij ziek of zeer kon men ook altijd bij haar terecht.
Martha gaf graag alles weg. Als je bij haar was en je zei: ´Wat een mooie vaas!´ Dan zei ze: ‘Kind, vind je het mooi? Neem maar mee.’ En zo ging dat met veel spullen.
Helaas was Martha de laatste jaren dementerende. Het bezig zijn werd minder, maar je zag haar wel geregeld wandelen in het dorp. Ze zei dan weleens in plaats van goedemorgen, ‘goedemiddag’.Als haar dochter haar daarop aansprak, zei ze: ‘Wat maakt het uit, het gaat er toch om dat ik gedag zeg.’
En ja, ze had helemaal gelijk, als iedereen elkaar zou begroeten zou de wereld er een stuk vriendelijker uit zien!
Moge God Martha nu begroeten in zijn paradijs.
Ria Potveer
