Riet groeide op in Zwaagdijk-Oost, in een gezin met acht kinderen. Ze kregen een ‘wereldse opvoeding’ met boeken die nog niemand had gelezen, er werden gedichten geschreven, verhalen verteld en de hele dag gezongen. Op de kermis van De Goorn kwam ze Jan de Wit tegen, een jongen uit de Wogmeer, die al snel daarna, trouw een paar keer per week van de Wogmeer naar Zwaagdijk-Oost fietste.
Het was ware liefde en in 1958 trouwden ze. Ze lieten een huis bouwen in de Wogmeer en ondanks dat er niet veel geld was, maakte Riet er een heel gezellig ‘thuis’ van. Vier zonen en een dochter werden er geboren, die een heerlijke jeugd hebben gehad.
Muziek speelde een grote rol; Riet zong veel met het hele gezin, en was lid van het kerkkoor van de Marcusparochie Hensbroek. Later kwam ze graag in de kerk als haar zoon Jos met zijn koor ‘de Tussenzang’ een viering verzorgde. Zo trots en trouw was ze!
De kinderen gingen het huis uit, Jan stopte met werken, en er kwam tijd om er op uit te trekken samen. Ze genoten van de treinreisjes en het fietsen. Toen er 22 jaar geleden een seniorenwoning vrijkwam op de Melcksloot, grepen ze die kans. Het was een grote overgang van de weidse Wogmeer naar een straatje met zoveel mensen om zich heen, maar Riet zag er de voordelen van in. Er kwamen zeven kleinkinderen waar ze intens van hield. Wat een gelukkige tijd was dat. Maar er was ook veel verdriet; zoon Paul overleed in 2010 en acht maanden later plotseling haar man Jan.
Toch stond Riet weer op, ze was sterk, ondanks het verdriet. Zo heeft ze nog negen jaar alleen verder geleefd, met haar kinderen in de buurt die haar op handen hebben gedragen.
Ze herinneren zich haar liefde, zorgzaamheid, optimisme en levensenergie.
Op 23 mei is Riet thuis op 91-jarige leeftijd overleden. Op weg naar het afscheid in de Sint Victorkerk op 28 mei, kreeg Riet een groots applaus van vele mensen aan de Melcksloot. Zeer verdiend want Riet was een groots en prachtig mens. In de kerk hebben haar zonen nog eenmaal trompet voor haar gespeeld, en zijn er mooie, warme herinneringen opgehaald. Ze is daarna bij haar man Jan en vlakbij zoon Paul begraven.
Rust zacht, lieve Riet!
Hanneke Ocheda-Stoetzer
