Berkmeer, polder vol molens en koeien,
kon jij ze nog maar één keer horen loeien.
De polder waar jij opgegroeid bent,
en geluk, liefde en verdriet hebt gekend.
Met deze woorden werd het leven van Hurby Huiberts samengevat op de rouwkaart die zijn kinderen voor hem schreven. Ik kan het ze niet verbeteren, want als er iets was dat onlosmakelijk verbonden was met het leven van Hurby, dan was het wel de Berkmeerpolder en de boerderij waar hij geboren werd en waar hij tot aan het eind van zijn leven heeft gewoond. Herman Huiberts kwam in 1933 ter wereld. Voor een jongen als hij die nogal avontuurlijk was aangelegd, was de oorlog een mooie tijd. Al gauw hielp hij op de boerderij, maar hij werd ook timmerman. Het was hard werken, maar Herman vond altijd wel tijd om een grap uit te halen of te stunten. Ook nog nadat hij getrouwd was met Riet Groot, zijn buurmeisje. Rijden met de motor, Riet achterop en de kinderwagen met hun eerste kind Harry erachteraan: Herman deed het, al kostte het bijna het leven van zijn zoon. De bijnaam Hurby had hij te danken aan het stunten met zijn auto. Intussen breidde zijn gezin zich uit. Hurby en Riet kregen zes kinderen: drie jongens en drie meisjes. In 1989 overleed Riet, wat voor Hurby uiteraard een groot verlies was. De kinderen woonden allemaal nog thuis. De boerderij bleef het middelpunt, gerund door Herman samen met Harry. Er kwamen schoonzoons, schoondochters en kleinkinderen. Hurby genoot ervan, al miste hij bij dit alles moeder Riet. Twee jaar geleden moest Hurby tot zijn grote verdriet het overlijden meemaken van zijn kleindochter Danique, op negentienjarige leeftijd. Natuurlijk was hij veel liever zelf aan de beurt geweest. Zover was het op 6 juli van dit jaar. Hurby overleed, omringd door al zijn kinderen, in het ziekenhuis in Alkmaar. Op 10 juli hebben we afscheid van hem genomen in de Sint Victorkerk. Moge hij nu vanuit het aardse paradijs dat de Berkmeer voor hem was, opgenomen zijn in het Hemelse Paradijs bij God, herenigd met zijn lieve vrouw Riet en zijn lieve kleindochter Danique.
Pastor Bert Glorie
