Op Eerste Kerstdag hebben Jean-Pierre en Mathieu Goorman voor het laatst als misdienaar, of ik moet eigenlijk zeggen, als acoliet, in de Sint Victorkerk gediend. Vaste kerkbezoekers kennen deze broers wel, jongens die niet alleen heel goed wisten wat ze moesten doen, maar ook heel zorgzaam omgingen met mij. Ze zijn resp. 9 en 8 jaar misdienaar geweest en zijn nu op een leeftijd gekomen dat het misdienen moeilijk te combineren is met school, stages en bijbanen. Jean-Pierre en Mathieu kenden de kneepjes van het vak dus al toen ik hier kwam. Maar veel dingen moesten ineens anders. Niet alleen omdat ik toen nog geen priester was, maar uiteraard ook vanwege mijn handicap. Daar hebben deze jongens altijd heel flexibel op ingespeeld. Het was heel fijn om met hen samen te werken. Jean-Pierre en Mathieu, vanaf deze plaats nogmaals dank daarvoor.
In de afgelopen maanden hebben zich zes meisjes en een jongen aangemeld om misdienaar te worden. Op zaterdag 30 januari hebben ze onder leiding van koster Koos Vlaar voor het eerst geoefend. In de komende tijd lopen ze mee met de twee ervaren misdienaars die we nog hebben. Daarna kunnen ze zelf aan de slag. Ik ben heel blij met de komst van deze jongelui. Ik heb nu eenmaal wat meer hulp nodig dan andere priesters. Ik ben ook blij dat een koster het initiatief genomen heeft om met ze te gaan oefenen, want ook dat is voor mij niet makkelijk. Ik hoop dat de aspirant-misdienaars het vak gauw onder de knie hebben en het leuk gaan vinden om in de kerk behulpzaam te zijn. Mijn eerste indruk is dat dat wel gaat lukken.