Op 14 augustus, toen hier in Obdam de kermis net begonnen was, overleed Wout Neefjes op 20-jarige leeftijd. Een afschuwelijk en niet te bevatten bericht dat zijn ouders Carla en Matt en zusje Anna die avond van de politie kregen. Hun jongen en kanjer van een broer was aan het mountainbiken in Leogang in Oostenrijk. Het was zijn grote passie, hij genoot met volle teugen en was helemaal in z’n element op die mountainbike. Maar het onvoorstelbare gebeurde. Na een goede sprong in het bikepark, is er iets verschrikkelijks misgegaan.

Wout was een ontzettend lieve, zorgzame, sociale, grappige, heel getalenteerde en sportieve jongen met een groot hart voor de mensen om hem heen. Een levensgenieter maar wel één met veel verantwoordelijkheidsgevoel. Hij was in de vriendengroep altijd de ‘Bob’, want hij dronk nooit; hij nam een ‘frissie’ of een 0,0.
Toen hij acht jaar was, werd Wout grote broer van Anna. Wat was hij trots op haar. Op haar eerste verjaardag had hij een prachtige witte vlinder gevangen, die hij los liet boven het bedje van Anna. Ze keek haar ogen uit en zo bleef hij haar steeds verrassen.

Op de middelbare school kreeg Wout interesse in de staalbouw. Hij ging vervolgens werken bij Vic Obdam en leren aan het Horizon College in Heerhugowaard. Op zaterdag werkte hij nog regelmatig bij Bovebo, waar hij als kleine jongen al vaak z’n vader Matt hielp.

Op woensdag 18 augustus kwam Wout weer thuis. Niet met z’n eigen ‘bussie’, niet met die grote smile op z’n gezicht. Nee… doodstil. Langs de weg stonden honderden mensen met lantaarns en fakkels, in stilte. Prachtig maar hartverscheurend.
De dinsdag daarna namen we in de Sint Victorkerk afscheid van hem.
Pastor Nico Knol zei: ‘Ik denk dat jullie zonder er erg in te hebben gehad, een engel hebben gehuisvest… Eén die blijkbaar zo gelukzalig was op z’n fiets en zo vrij en zonder angst z’n rit ging, dat hij vleugels kreeg en van de aarde los kwam…’
Na de dienst hebben we Wout naar het crematorium in Heerhugowaard gebracht. Onderweg fietsten zijn vrienden voor en achter de rouwauto en er omheen. En er stond bij Vic Obdam een erehaag van collega’s. Allemaal mensen die Wout vreselijk zullen missen.
Zijn ouders, zusje en verdere familie en vrienden hebben hem los moeten laten en moeten verder leven zonder hem. Ik wens ze heel veel kracht en liefde toe.

En Wout die zo de hemel in gefietst is, zal altijd in onze harten blijven.
Rust zacht, kanjer!

Hanneke Ocheda-Stoetzer