‘Loslaten is de mooiste en de moeilijkste vorm van echte liefde…’
Deze zin schreef de familie op de rouwkaart van Gré Bankras – Gieling. Loslaten betekent dat je afscheid van iemand moet nemen. Maar als het je moeder of oma is, die er je hele leven voor je was, die onvoorwaardelijk van je hield, dan wil je haar eigenlijk niet loslaten. Sterker nog, je wilt haar vasthouden en koesteren.
Omringd door haar kinderen is Gré, op 17 december in de leeftijd van 91 jaar, rustig ingeslapen. Ze hebben haar met een gerust gevoel kunnen loslaten. Een paar dagen tevoren had Gré in haar dagboek geschreven: Zelf ga ik er vanuit en heb het in mijn leven heel veel gevoeld en meegemaakt dat ik van boven ben geholpen om door moeilijke tijden heen te komen. Ze stierf dus met een dankbaar hart. Toch heeft ze het in haar leven niet altijd makkelijk gehad. Een grote klap was het plotseling overlijden van haar enige zoon Ben op zeventienjarige leeftijd. Ook haar man Jaap, met wie ze behalve Ben, ook drie dochters kreeg, ontviel haar eigenlijk te vroeg. Gelukkig heeft ze daarna nog een mooie tijd gehad met haar zwager Jan Snoek. Ze was een liefdevolle moeder. Ze was trots op haar kleinkinderen. Maar na de dood van Jan was het voor haar wel genoeg. Haar lichaam was op en ook haar geest begon achteruit te gaan. Ze wilde naar haar mannen.
Op woensdag 23 december hebben we afscheid genomen van Gré in de Sint Victorkerk. Meer dan vijftig jaar lang heeft zij gezongen bij het Parochiekoor. Nu mocht het koor voor haar de zo vertrouwde woorden zingen: ‘in Paradisum te deducant angeli’: mogen de engelen je begeleiden naar het Paradijs. Laten we ervan uitgaan dat Ben, Jaap en Jan haar hebben opgewacht aan de andere kant van de grens, in het nieuwe leven, in het Paradijs.
Pastor Bert Glorie
